Tasmanië & Sydney & Auckland

Het vertrek uit Melbourne was saai. Weer wennen om zelf op pad te gaan en regenachtig weer. Vliegen naar Hobart ging vlot maar ik landde s avonds waardoor alles er grauw en ongezellig uitzag. En Hobart is ook geen wereldstad, erg kleinschalig. De dag erna was het mooi weer met veel zon dus ik besloot om erop uit te trekken om de stad te verkennen voordat de dag erna mijn toer begon. Ik heb door de stad gelopen en toen de Ferry naar Mona genomen. MONA is het museum voor oude en nieuwe kunst. De tocht erheen over het water was erg mooi maar het museum was niet aan mij besteed. Hele rare kunst, ik kan het niet eens beschrijven maar laten we maar zeggen dat ik na 2 a 3 uur nog meer verward naar buiten liep dan dat ik naar binnen liep. Gelukkig had ik daarna met Julie afgesproken, een Française van mijn laatste roadtrip (great Ocean road). Zij verbleef in de buurt van het museum dus we hebben gezellig bijgekletst. Daarna weer met de Ferry terug naar Hobart waar ik als avondeten nog flake en chips op heb, das dus haai ipv de gewone witte vis. Heel normaal om te bestellen ipv fish&chips. De dag erna vroeg op want de 6 daagse toer begon. Op de eerste dag hadden we een man of 11 en dat klikte goed. Ik trok meer op met wat Engelstalige mensen (3 uit de UK, 1 Canadese, 1 Ier en een andere Hollandse). De eerste dag zijn we naar Port Arthur gegaan. Dit was een gevangenis op een groot landschap waar nog steeds veel overblijfselen zijn en je krijgt een goede indruk van hoe het leven er destijds aan toe ging. Je moest wel wat ergs gedaan hebben in Engeland, werd je destijds hierheen gestuurd om de rest van je leven te slijten. In Port Arthur kun je aardig wat uren rondlopen dus hier we de dag grotendeels doorgebracht. Daarna nog een chocolade proeverij geweest. Lekker om te proeven maar niet echt aan mij besteed. De 2e dag was goedgevuld. Eerst een kleine wandeling in Mt Field National Park om de Russel Watervallen te zien. Daarna naar een raspberry farm, lekker maar duur en ik heb wel eens betere aardbeien gezien voor 8 Australische dollar dus snel weer door. Onderweg hebben we nog een echidna gezien, lijkt op een egel, soort hedgehawk en rolt zichzelf op en zet zn stekels uit als ie zich bedreigt voelt. Verder door naar een mooi meer, Lake St Claire waar we nog een tiger snake in het wild hebben gezien. Via Queenstown doorgereden naar Tullah aan de westkust waar we in het Tullah house van de organisatie verbleven. Er wonen daar maar 200 mensen en dus geen hostels. Het huis was klein en knus maar we waren met onze eigen groep dus reuzegezellig. We waren nu met 21 man, we hadden nieuwe mensen erbij gekregen omdat sommige een kortere toer deden. Ons groepje bleef intact maar de nieuwe mensen waren ook aardig, vooral het oudere stel uit Canada met hun dochter. Die avond met z'n allen gebarbecued en wat drankjes gedaan natuurlijk. Op dag 3 zijn we naar de Montezuma watervallen geweest, in totaal 3 uur wandelen door de modder maar zekers de moeite waard. Daarna lunch in het idyllische plaatsje Strahan om vervolgens naar de zandduinen te gaan. Hier hebben we de nodige sprongen en capriolen uitgevoerd. Op deze plek is ook de naam van de reisorganisatie ontstaan: jump tours. Het leverde uiteindelijk veel gekke foto's op met springende mensen die de duinen afkomen, rollen of vallen. Die avond hebben we allemaal in de pub aan de overkant van de straat in Tullah gegeten, makkelijk en gezellig. De 4e dag stond Mount Cradle op het programma. Een hoge berg en je kon dus ook een pittige wandeling omhoog doen. Die heb ik dus gedaan en het viel me niet echt tegen, goeie wandeling maar ik heb inmiddels wel erger meegemaakt. Het uitzicht was fantastisch en via een wandeling naar beneden heb ik erg genoten van het landschap. Via kleine en schattige dorpjes weer verder gereden naar de oostkust. Onderweg nog de nodige proeverijen bezocht: honing en zalm. En ja, alles smaakt beter in Tasmanië, zelfs de zalm waar ik normaal niet veel mee heb. Aan het einde van de dag aangekomen in Launceston, een grotere stad in het Noorden waar we nog even gezwommen hebben in het koude water van de Cataract Gorge. Die avond uit eten geweest in een pub en daarna kroegentocht samen met de gids Jacob. Jacob komt uit Tasmanië en had energie voor 10, een leuke gids die geen moment rust heeft zelfs niet als ie rijdt. We zijn een aantal pubs afgeweest en de Cider House was toch wel een favoriet, je kan alle ciders van de tap proeven. Dat is natuurlijk mijn cup of tea! Dag 5 hebben we grotendeels doorgebracht aan het strand, Bay of Fires. Een prachtig strand met roodbruine stenen en fantastisch blauw water. Die avond hebben overnacht in Bicheno, een klein plaatsje maar we verbleven met de hele groep in eigen hostel/gebouw. Daar hebben we ook een ander groep van 6 mensen leren kennen die een kortere toer deden met een ander gids maar dus wel nog dezelfde route als ons deden. Die avond werd er rijst met Chili con carne geserveerd en was het gezellig nakletsen aan de lange tafel. De laatste dag gingen we eerst een blowhole bekijken en daar zelfs nog een pinguïn vlakbij gezien. Daarna op naar het wildlife center waar ze Tasmanian Devils hebben. Eerste gingen we de Kangaroos voeren, en die hadden trek dus al het eten werd bijna uit je handen getrokken, erg lachen en de nodige selfies werden hier gemaakt. Daarna door naar de omheining waar de Tasmanian Devils zitten. De hele groep staan langs de schutting foto's te maken, ik dus ook maar met mn mobiel. Ineens laat ik mn mobiel vallen in de kooi. In een reflex hang ik over de schutting om naar mn mobiel te reiken, lukt niet, nog een keer wiegen om nog een keer te reiken en weer lukt het niet, toch te korte armen en benen. Naast me wordt er geroepen, hij komt eraan. Ik dacht dat het een geintje was maar toch van de schutting af gegaan en ik zie meteen een Devil op mn mobiel afrennen en met z'n mond oppakken en hij rent er zo mee weg naar z'n hutje. Daar begon ie als een malle te knauwen op mn mobiel. Iedereen lach in een deuk, ik ook! Ze lijken trouwens heel schattig maar hebben hele scherpe tanden en nagels dus je moet er niet te dichtbij komen. Maar goed, mn mobiel werd ondertussen wel opgepeuzeld dus toch maar iemand van dat wildlife center erbij gehaald. Die kwamen met 2 man sterk, een homp vlees ter afleiding, een lange stok en een krat ter verdediging. Het vlees werd in de kooi gegooid maar die Devil raapte het op en legde het op mn mobiel neer om het verder op te eten. Ondertussen werd mn mobiel ook nog half begraven in het stro in z'n hok. Ojee, die ben ik nu echt kwijt. Na de nodige afleiding en wegduwen van de Devil, werd mn telefoon gered en aan me teruggegeven. Er werd gezegd dat dit bijna wekelijks gebeurd en alle geredde spullen deden het niet meer daarna. Ach ja, het was toch een ouwe iPhone dus ik ging er van uit een nieuwe te moeten kopen. En wat blijkt, hij doet het nog gewoon. Er zit maar amper een zichtbaar krasje op, ja wel veel Tasmanian Devil kwijl maar het scherm is nog intact. Wat een geluk, en wat een verhaal!! Uiteindelijk weer teruggereden naar Hobart maar eerst nog gestopt bij een kaas en raspberry proeverij. In Hobart zijn we die avond nog met z'n allen uitgeweest om de trip goed af te sluiten. De volgende ochtend moest ik alweer vroeg op om naar Sydney te vliegen. In Sydney had ik nog 2 nachten dus ik heb nog door de stad gelopen maar was toch een beetje moe dus lekker op mn gemak alles gedaan. Ik was natuurlijk in Sydney begonnen 4 maanden geleden dus fijn om in een vertrouwde stad te komen maar te gelijkertijd realiseerde ik me dat ik ook Australië zou gaan verlaten. Een dubbel gevoel, zin om een nieuw land te gaan verkennen maar raar om afscheid te nemen van een land waar ik zoveel leuke dingen heb gedaan en leuke mensen heb ontmoet. Op woensdag was het echt tijd om door te reizen naar Auckland. Die dag grotendeels reizend doorgebracht en uiteindelijk rond 6 uur ingecheckt in mn hostel in het centrum. Die avond nog wat gekletst met mn kamergenote, een kiwi en nog een rondje door de stad gelopen en snel wat gegeten. De dag erna de stad gaan verkennen. Auckland is blijkbaar de grootste stad in NZ maar het voelt niet echt mega aan. Het meeste zit aan Queenstreet en je loopt zo overal heen. Inmiddels ook een nieuw NZ mobiel nummer geregeld. Laat in de middag afgesproken met Simone, een Nederlandse meid van mn roadtrip en van wie ik de auto naar Melbourne gereden heb. We hebben gezellig bijgekletst en goede herinneringen van de roadtrip opgehaald die avond. Toch fijn om een bekende hier tegen te komen. Vandaag nog wat meer de stad verkend. Morgen vertrek ik namelijk naar het noorden, Paihia en Cape Reinga. Ik ga met de Stray bus, dat is een soort hop on hop off bus zoals de Greyhound in Australie maar dan meer a la groepsstijl. Ik heb zin om de stad achter me te laten en weer verder te gaan en het Noorder eiland te gaan verkennen.