Auckland - Paihia - Cape Reinga - Raglan - Mourea
Blijf op de hoogte en volg Patricia
20 Februari 2015 | Nieuw Zeeland, Rotorua
Inmiddels weer meer dan een week verder en weer aardig wat in de bus gezeten. Ik was afgelopen zaterdag vertrokken naar Paihia, een klein dorpje aan de kust verder naar het Noorden. Dit dorp is de toegang tot the Bay of Islands, een baai met mega veel eilanden dus. De Stray bus is weer een hele andere ervaring dan de Greyhound. Erg interactief en veel info van de driver. De driver regelt dus activiteiten voor je maar kan ook een hostel regelen voor de eerste nacht ergens. Je stopt onderweg ook regelmatig om iets te zien of te doen. Ik was gewend om op een bus te stappen, oordopjes in en wat slapen maar dat is een stuk moeilijker. Het heeft echt meer weg van een groepsreis ipv een busreis van punt A naar B. Even wennen maar wel gezellig want je maakt hierdoor veel meer contact met anderen. Hier blijken dus ook de Nederlanders weer in overvloed te zijn, in Australië viel me dat wat tegen maar volgens mij zitten de meeste hier. En natuurlijk overal Duitsers en Engelsen, niet te missen. Wat wel fijner is, is de meer gevarieerde leeftijd van de backpackers. Eindelijk voel ik me niet oud meer, de gemiddelde leeftijd is dus niet meer 18 tot 26. Ik heb nu meerdere mensen gesproken van mijn leeftijd en die een soortgelijk verhaal hebben. Ik moet nog wel wennen aan het backpacken hier. Het is hoogseizoen waardoor je wat verder vooruit moet plannen anders zijn hostels en de bus volgeboekt. Ik was gewend om gemiddeld een dag of 2 vantevoren verder te plannen of te boeken naar de volgende plek en dan weer te kijken wat ik zou doen. Hier gaat dat dus niet en moet je bijna een week dingen plannen. Ik heb een relaxt schema en wil niet alles volplannen maar het zal toch moeten. Maar Paihia was dus een klein en knus dorpje waar je in een 10 minuten doorheen loopt. Na aankomst die middag wat rondgelopen langs de kust en s avonds met z'n allen een barbecue gehad. Je zit dus met je medebusreizigers op dezelfde kamer wat ook weer het onderling contact bevordert. De dag erna weer vroeg op want we gingen naar Cape Reinga, het noordelijkste puntje van het Noordereiland. Eerst gestopt bij een Kauri bos, waar we de de megagrote bomen genaamd Kauri gezien hebben. Daarna doorvaar 90 Mile Beach. Dit strand is een officiële weg waar je dus met de auto en bus mag rijden. En rijden deed de chauffeur, lekker scheuren door het zeewater over het strand. Een leuke ervaring. Daarna naar de zandduinen waar we gingen sandboarden. Eerst natuurlijk de berg op klauteren maar daarna kon je snel en lang naar beneden surfen. Vervolgens verdergegaan naar Cape Reinga waar je een mooi uitzicht met lighthouse hebt op de oceaan. Het bijzondere van deze plek is dat hier 2 oceanen samenkomen, de Tasman Sea en de Pacific Ocean. Je ziet dus idd 2 verschillende kleuren samenkomen in het water. Daarna nog naar een strand gereden waar je heel snel een verfrissende duik in het zeewater kon nemen en toen alweer terug richting Paihia. Onderweg nog fish en chips op en na een lange dag met 450 km achter de rug in Paihia weer aangekomen. Ik heb die avond nog 2 afleveringen van Wie is de Mol gekeken en bijtijds naar bed gegaan. Ik ontmoette in dit hostel ook nog een jongen/een Schot van mn toer van Darwin naar Alice Springs in Australië. Raar om een bekende tegen het lijf te lopen. Op maandagochtend nog de Ferry genomen met 2 meiden van het hostel naar een idyllisch dorpje genaamd Russel. Hier hebben we wat rondgewandeld en zelfs kiwi's gezien, niet de locals maar de unieke NZ vogels waarnaar het land is vernoemd. Vlug weer terug met de Ferry want om 3 uur smiddags vertrok de bus terug naar Auckland. Die avond weer afgesproken met Simone om wat te drinken. Zij had ook weer wat bekenden uitgenodigd dus het was weer een gezellig groepje. Ik heb het niet laat gemaakt want ik moet alweer vroeg op de dag erna omdat ik weer verder ging. We vertrokken vanuit Auckland richting Raglan, een surfersplaatsje aan de westkust. Ik had besloten om een surfers te nemen want dat had ik nog niet gedaan, zelfs niet in Australie. En ja, als je in deze landen bent dan moet je natuurlijk wel een keer gesurfd hebben of tenminste een poging tot. Die middag begonnen we met wat theorie en het oefenen hoe je op let staan. Daarna na het strand, wetsuit asn en het water in. En ja, het is gelukt, ik heb gestaan op mn surfboard. Ik denk gemiddeld 1 a 2 seconden dus beter dan verwacht. De surfschool geeft ook de garantie dat je staat en dat komt grotendeels door de grote en lange foamboards. Na een middag in het water met veel plezier, weer terug naar de lodge. Snel douchen want we gingen met de hele groep naar een uitkijkpunt om onder het genot van fish en chips de zonsondergang te zien. Het plan was om vroeg naar bed te gaan die avond maar het was heel gezellig en met veel verschillende mensen gesproken. Op mn kamer zaten 3 Zweedse meiden en die waren nog actief. De buren hoorden muziek in onze kamer dus uiteindelijk nog een kleine afterparty gehouden. De dag erna op naar de plek Waitomo waar maar 7 mensen wonen maar wel heel veel toeristen komen. Hier heb je heel veel grotten die bekend staan om de glowworms. De meesten mensen in de bus gingen abseilen of klauteren door t water in de grotten. Leek me ook leuk en mijn ding maar ik wilde wat geld besparen voor andere activiteiten. Ik heb dus een wandeltoer door 2 grotten gedaan waar je een overvloed aan glowworms in het donker ziet. Heel mooi en adembenemend. Het had wat weg van droomvlucht en de fata morgana in de Efteling maar dan zonder de lange wachttijden. Na een paar uur vermaak weer allemaal in de bus en door naar Mourea. Hier zouden we in wharenui verblijven, een echt Maori meeting huis. Bij aankomst werden we officieel welkom geheten in het Maori's en daarna moet je dus 2 keer de neus aanraken van een ander met je eigen neus. Een soort van Eskimo begroeting maar dan niet schudden, gewoon de ander z'n neus aantikken met je eigen neus. Je moest wel oppassen, 3 aanraken betekende dat je met die man moest trouwen. Dit ritueel werd dus door een aantal Maori's gedaan en daarna moesten we het ook allemaal bij elkaar doen. Erg hilarisch. Na het avondeten hadden we nog wat tijd over en er werd een potje touchrugby gespeeld. Ik heb meegedaan maar die Maori's zijn me toch snel. Daarna was het alweer tijd voor de show, een traditionele dansvoorstelling. Na een aantal dansen en de bekende haka (het ritueel/dans die ze voor een rugby wedstrijd uitvoeren met de enge gezichten en uitstekende tongen), moesten we zelf ook aan de bak. De dames leerden een dansje met een poi bal en de mannen de haka. Dit zorgde voor veel actie en hilariteit. We sliepen met z'n allen op matrasjes in het meeting house. Gelukkig lagen er aan mijn kant geen snurkers maar niet iedereen had goed geslapen die nacht. De dag erna gingen we verder naar Rotorua wat dichtbij was. Rotorua is een stad die bekend staat om de rotte eieren lucht vanwege de hot Pools. Je kan hier veel doen dus ik had besloten om hier een paar nachten te blijven. Ik ben met bijna de halve bus naar Hobbiton geweest. De locatie waar alle hobbit scenes zijn opgenomen mbt de Lord of the Rings en The Hobbit films. Toch een uurtje rijden vanuit Rotorua en erg duur maar wel leuk om er geweest te zijn. Het is dus gebouwd op een groot landgoed van een boer en ze hebben er 2 jaar aan gewerkt om het filmklaar te krijgen. Je loopt dus met een gids door het landschap via kleine schattige weggetjes en onderweg verteld ze wat en zie je dus die bekende kleine ronde deuren. Sommige deuren waren verschillend qua grootte voor het effect, zodat bv Gandalf groter leek. Aan het eind van de rondleiding en na veel foto's van deuren, eindigden we in de Green Dragon pub voor een gratis drankje. Daarna weer terug naar de stad want sommige mensen gingen verder naar het Zuiden. Ik had besloten om een paar dagen in Rotorua te blijven. Even lekker chillen en niet constant elke dag in de bus. Ik wil ook nog gaan raften hier, grade 5 wat het hoogste niveau is en dat heb ik al een een paar jaar niet meer gedaan. En natuurlijk in zo'n stinkende thermal pool badderen. Ik kom het weekend wel door. Daarnaast sta ik op de wachtlijst voor een speciale route aan de Oostkust met vertrek op dinsdag. Mocht dat niet lukken dan ga ik na het weekend verder naar het zuiden richting Wellington. Zojuist afscheid genomen van wat busgenoten, zij reizen verder. Raar om weer doei te zeggen want na het Maori gebeuren merkte je dat we echt als een groep samengekomen waren. Maar ik weet zeker dat de volgende bus ook weer gezellige mensen bevat. Nu eerst genieten van Rotorua, nou ja op de lucht na dan.