Wellington - Abel Tasman NP - Greymouth - Franz Jo

Mn laatste dag in Wellington heb ik grotendeels doorgebracht met een Lord of the Rings toer samen met wat mensen van de bus. We zijn naar verschillende locaties rondom de stad gereden om de plekken te bezoeken en je kon zelfs de scenes naspelen. De gids had soms wat typische film props bij dr en dit leverde hilarische foto's op, bv een mantel en pijl en boog en dan ook nog lange blonde pruik om Legolas na te spelen. De Toer was niet slecht maar voor mij was het hoogtepunt het einde oftewel de Weta workshop, het special effects bedrijf achter de LOTR films en vele andere films. In de workshop stonden veel props en gemaakte spullen van verschillende films en werd er meer verteld over wat voor werk eraan vooraf gaat. De volgende dag vroeg op om de ferry te nemen naar het Zuider eiland. De tocht was erg mooi en duurde 3 uur. De ferry had ook meer dan een uur vertraging maar de chauffeur zat ook op dezelfde Ferry dus dat maakte niks uit. Vanaf Picton, waar je dus aankomt met de Ferry, verder gereden richting het Abel Tasman National Park. Ik had besloten om een dag langer in dit park te blijven. Ik vond de nieuwe bus wat minder gezellig en ik heb zat tijd dus wil niet teveel op de bus zitten. De eerste dag in het park ben ik wezen freedom kayaken. We waren met een oneven aantal dus ik kreeg de een persoonskayak en dat vond ik best. Misschien iets minder stabiel maar wel lekker mijn eigen ding. Op de kayaks zat ook een stuur/roer achterop en kon je dus met pedalen bij je voeten sturen. Best apart maar wel praktisch. Ik en 2 andere kayaks zijn samen opgetrokken en zo zijn we langs de verschillende stranden gevaren en soms ook nog even aan land gegaan om de benen te strekken. Het park ligt aan de zee en aan land ligt een mooie wandelroute die je in meerdere dagen kan lopen. Deze route gaat ook over stranden maar grotendeels door de bossen vlakbij het water. Je kan ook nog met de kayak oversteken om zeehonden te zien bij het eiland. We waren s ochtends begonnen en rond 3 uur pas weer terug. Vooral het laatste stuk terug naar het eindpunt was ontzettende lang en vermoeiend. In dit park heb je dus het grootste verschil tussen en en vloed en hierdoor veranderd de kustlijn gedurende de dag. De dag erna heb ik me laten afzetten met een watertaxi bij Bark Bay om 2,5 uur te wandelen naar Anchorage en we hadden prachtig zonnig weer. Dit is dus een gedeelte van de wandelroute en erg mooi. Onderweg kom je constant mensen tegen en er zijn zelfs hutten en kampeerplekken voor de meerdaagse hikers. Zelfs toiletten hier en daar. Om bij Anchorage te komen hadden we de low tide route genomen, dat betekende wachten tot 2 uur smiddags en dan door modder en erg laag water naar de baai lopen. Dit scheelde anderhalf met de normale wandelroute maar je moet het wel timen en dus op tijd daar zijn zodat het eb is. We werden weer opgepikt bij Anchorage met de watertaxi en teruggebracht naar het beginpunt. Die avond nog gezellig nagekletst in de keuken want inmiddels was de volgende Stray bus gearriveerd en daar zaten genoeg mensen op die ik al kende. Die avond werd er ook gewaarschuwd voor regen en storm. Die nacht brak het los en het bleef urenlang gieten. Ik zat gelukkig op de bus maar de bus na mij heeft die dag weinig kunnen doen in Abel Tasman vanwege het slechte weer. Ook onze bus had zo z'n problemen. We zouden richting Westport gaan maar de weg was overstroomd dus management had besloten om ons naar Greymouth te rijden en daar te overnachten. Uiteindelijk is dat een goede keuze geweest want Westport zelf bleek ook overstroomd te zijn doordat de rivier uit z'n voegen was geklapt. Gelukkig is er niet veel te beleven in Westport dus we hebben niks gemist. In Greymouth bleef het ook grijs en grauw en de dag erna weer veel regen. We moeten tot laat in de ochtend wachten omdat er nog iemand vanuit Christchurch moest komen en mee moest op de bus. We zaten dus met z'n allen in de woonkamer van het hostel gebruik te maken van het gratis WiFi. De stad zelf heb je in 5 minuten wel gezien en het weer zat ook niet mee. Uiteindelijk verder gereden naar Franz Josef, een klein dorpje bestaande uit 2 straten grotendeels maar waar alles draait om de bekende gletsjer. Iedereen was bezorgd over het weer want veel mensen wilden de gletsjer op, waaronder ik ook. We hadden een extra dag in Franz Josef en hoorde bij aankomst de avond ervoor dat alle helicopter vluchten de afgelopen 3 dagen waren geannuleerd. Gelukkig straalde de zon de dag zelf en hoorden we de helicopters vanuit onze kamer al voorbij vliegen de ochtend. Om 10 over 11 moesten we ons melden en werden we geïnformeerd en aangetuigd. Je moest je warm aankleden, 3 tot 4 lagen. Daarnaast kreeg je een regenbroek, jas, handschoenen en bergschoenen met crampons (soort spikes voor onder je onder je schoenen zodat op ijs kan lopen en niet uitglijdt). Ik voelde me net een Michelin poppetje maar had er erg veel zin. We waren met 11 man en werden over 2 helicopters verspreid. De tocht naar de gletsjer duurde maar 5 minuten maar ik heb er ontzettend van genoten, zo prachtig en indrukwekkend. Na de landing snel de crampons onderbinden en luisteren naar de gids die zijn intropraatje deed. De gids liep trouwens in een T-shirt en korte broek. Iedereen was erg verbaasd maar achteraf snap ik wel dat al die gidsen er zo bij lopen. We gingen 2,5 uur hiken met de gids. Dat betekende 1 voor 1 achter de gids en volgen en dus ijsberg op en af. De gids stopte om de paar minuten om ergens een trede te hakken in het ijs of om gaten te vullen en dat allemaal met een pikhouweel. Het ijs is constant in beweging op een gletsjer en waar je s ochtends gelopen hebt kan s middags al niet meer begaanbaar zijn. Gelukkig stopten we vaak zodat je foto's kon maken en dus niet al te veel moe werd. We liepen dus door nauwe kloven, kropen door ijstunnels en zagen zo de mooiste ijs en sneeuwformatie alsmede prachtige blauwe en groene kleuren. Na 2,5 uur was het wachten op de helicopter en ik mocht nu eindelijk voorin zitten waardoor ik nog beter uitzicht had. Een fantastische en unieke ervaring en blijkbaar zijn er niet veel gletsjers in de wereld waardoor dit zomaar kan. En natuurlijk mazzel met het weer want de dag erna was het weer slecht en dus alles weer geannuleerd. Na het gletsjer avontuur hadden we vrij toegang tot de hot Pools en dit was natuurlijk een welkome afsluiter na de hike op de berg. Lekker 2 uur lang uitgerust in zwembaden van 36 tot en met 40 graden. De dag erna weer verder want we gingen naar Wanaka. Het was een lange dag in de bus met veel informatie over de activiteiten in Wanaka en Queenstown. Deze 2 stadjes staan bekend om alle adrenaline en outdoor activiteiten die men kan doen, van bungyjumpen tot aan skydiven en nog veel meer. Wanaka is wat kleiner dan Queenstown en moet nog wat meer sfeer hebben dan Queenstown. Ik besloot om een dag extra in Wanaka te blijven want geen zin om constant op de bus te zitten. Wanaka is dus niet groot maar wel gezellig en het ligt aan het gelijknamige meer met prachtig uitzicht op de bergen. De buschauffeur vertelde ook over de volgende bestemmingen zoals het bekende Milford Sound, een prachtig fjord in Nieuw Zeeland en een must see voor elke toerist hier. Helaas ook erg toeristisch. Er is een nog grotere fjord genaamd Doubtful Sound welke nog indrukwekkender en meer afgelegen is waar je ook wildlife kan spotten zoals dolfijnen en zeehonden. Ik heb dus besloten om een overnight cruise te doen naar laatstgenoemde. Maar eerst ga ik nog 2 dagen naar Queenstown, eens kijken wat deze stad te bieden heeft. Ik ga niet bungyjumpen of skydiven want dat heb ik al weleens gedaan dus bespaar mijn geld liever voor andere dingen. Voorlopig verveel ik me nog niet. Het leuke is dat ik nu steeds meer mensen van andere bussen tegenkom die dus ook ergens af of opstappen. De bussen worden steeds meer gevarieerd en een praatje is zo gemaakt.